duke
Member of nobility or ruler of a duchy
dux, ducis, m/f
Noun [Cite]
- (Classical) IPA(key): /duks/, [d̪ʊks̠]
 - (Ecclesiastical) IPA(key): /duks/, [d̪uks]
 
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | dux | ducēs | 
| Genitive | ducis | ducum | 
| Dative | ducī | ducibus | 
| Accusative | ducem | ducēs | 
| Ablative | duce | ducibus | 
| Vocative | dux | ducēs | 
Etymology:
References:
- "dux". In: Edwin Habel and Friedrich Gröbel (2008) Mittellateinisches Glossar, Stuttgart, UTB Schöningh
 - "dux". In: Wiktionary, Wikimedia Foundation, visited on 15.01.2023